کاربرد اکولایزر

• چرا باید از اکولایزر استفاده کنیم؟
• ساختار و نحوه ی کار با اکولایزر

اگه تا الان تنها کاری که با اکولایزرها انجام دادید جابه جا کردن اسلایدرهاو بازی کردن با دکمه های مختلف بوده،این مطلب برای شماست.قراره تو این مقاله،به زبون خیلی ساده با اکولایزرها و کاربردشون آشنا بشیم.اگه مفهوم کلی استفاده از اکولایزر ها رو درک کنید میتونید آهنگ ها رو جوری تغییر بدید که بسته به کاربردشون، ویژگی های متفاوتی داشته باشن؛ صدای خواننده ی مورد علاقتون رو عمیق تر کنید، صدای گوینده ی کتاب صوتی تون رو شفاف تر بشنویدو حتی موسیقی هایی که موقع ورزش گوش میدید رو پر انرژی تر کنید.

 

چرا باید از اکولایزر استفاده کنیم؟

اکولایزر به شما امکان دخالت و تنظیم انواع صداها رو میده.به طور مثال ممکنه هدفون شما صداها رو بم تر پخش کنه، و یا صداهای زیر تو بعضی از موسیقی ها براتون خیلی تیز و آزار دهنده باشه. اگه کیفیت صدای فیلم و سریال هایی که تماشا میکنین براتون مهمه، یادگیری استفاده از اکولایزر حتما بهتون کمک میکنه تا بتونید این مشکلات رو کم و یا به طور کامل برطرف کنید.

همه ی صداهایی که میشنویم در واقع ارتعاشاتی هستن که مثل موج،با سرعت های متفاوت جابه جا میشن.به مقدار این سرعت، فرکانس گفته میشه. هرچقدر فرکانس یه صدا بیشتر باشه(سرعت جابه جایی موج بیشتر باشه)،اون صدا زیر تر شنیده میشه و معکوس این رابطه درباره ی فرکانس های پایینتر و صداهای بم تر هم برقراره. اکولایزر در واقع با فرکانس های متفاوت سروکار داره. شما با اکولایزر مشخص میکنید که کدوم بخش از فرکانس های داخل آهنگ با تغییرات شما آهسته تر یا بلند تر پخش بشه. 

 

ساختار و نحوه ی کار بااکولایزر

اکولایزر ها دقیقا مثل نمودار هستن. محور عمودی اکولایزر( همون ستون هایی که شما در طول اون اسلایدر ها رو بالا و پایین میبرین) آروم و یا بلند بودن صدا رو تعیین میکنن که با واحد دسیبل (db)اندازه گیری میشه.پس هرچقدر اسلایدر ها رو بالا ببرین صدای اون فرکانس بلند تر شنیده میشه.محور افقی اکولایزر تو هر ستون به صورت جداگانه به شما فرکانس  رو نشون میده.محدوده ی شنوایی انسانها فرکانسهای20 تا 20.000 هرتز رو پوشش میده.فرکانس های پایین در سمت چپ شروع میشن(صداهای بم تر)،و در سمت راست به فرکانس های بالا (صداهای زیرتر) میرسن.

هر محدوده از فرکانس،بخشی از ضداهایی که توی آهنگ می شنوید رو دربر میگیره:

محدوده ی 50 تا200 هرتز( ستون های اول و دوم)

صداهای بم سازهایی مثل گیتار،پیانو و آواهای انسانی در این محدوده قرارگرفته .اگر بم و سنگین بودن موسیقی اذیتتون میکنه،باید تغییرات رو توی این محدوده اعمال کنین.

محدوده ی 200 تا 800 هرتز (ستون های دوم و سوم)
کم کردن صدا توی این ناحیه،میتونه موسیقی شما رو سبک و خلوت تر کنه.عمده ی صداهای بنیادی سازها تو این بخش قرار گرفته،بنابر این تغییرات رو بیشتر احساس خواهید کرد.

محدوده ی 800 تا2K هرتز( ستون های سوم و چهارم)

توی این محدوده گوش شما شروع به حساس شدن میکنه،بنابر این تو ایجاد تغییرات باید دقت بیشتری کنید

محدوده ی 2K تا 4K هرتز (ستون های چهارم و پنجم)

بیشترین تمرکز شنوایی شما تو این بخش قرارمیگیره.معمولا بدنه ی موسیقی و عمده صداهایی که میشنوید در این محدوده از فرکانس قرار گرفتن.

محدوده ی 4K تا 7K هرتز (ستون های پنجم و شیشم)
زیرترین صدای سازها و خواننده ها تو این محدوده ان،با دستکاری کردن این فرکانس صداهای زیر مثل س و ث برجسته تر شنیده میشن.

محدوده ی 7K هرتز به بعد( ستون های ششم ، هفتم و هشتم)
با تغییر توی این فرکانس ها میتونید ارتعاش و شفافیت بیشتری داشته باشین،صداهای خالصتر رو بشنوین و صداهای تیز و آزار دهنده رو کم کنید.

موقع کار کردن با اکولایزرها حتما توجه کنید که معمولا برای برجسته کردن یه فرکانس،به جای بلند تر کردن اون،بهتره که فرکانس های پیرامونی اون رو کم کنید.به طور کلی بلند تر کردن صدا باعث تغییر شکل و به هم ریختگی اون فرکانس میشه.برای مثال، برای برجسته تر کردن صدای یه خواننده با صدای بم،فرکانس های بم رو زیاد نکنید،میتونید صداهای زیر سازها رو کم کنید تا صدای بم برجسته تر شنیده بشه.